پیچ خوردگی مچ پا یک آسیب شایع است که زمانی رخ می دهد که یک یا چند رباط در مچ پا کشیده یا پاره می شود.

رباط ها نوارهای بافتی محکمی هستند که استخوان ها را به یکدیگر متصل می کنند و به ثبات مفصل مچ پا کمک می کنند.

این آسیب می تواند در حین فعالیت هایی مانند دویدن، پریدن یا راه رفتن روی سطوح ناهموار اتفاق بیفتد.

شدت آسیب بسته به میزان کشیدگی یا پارگی رباط می تواند متفاوت باشد.

• درجه 1: کشش یا پارگی خفیف رباط، بدون بی ثباتی در مفصل مچ پا
• درجه 2: پارگی جزئی رباط، با مقداری ناپایداری در مفصل مچ پا
• درجه 3: پارگی کامل رباط، با ناپایداری قابل توجه در مفصل مچ پا

علائم پیچ خوردگی مچ پا

علائم این آسیب بسته به وسعت آسیب می تواند از نظر شدت متفاوت باشد، اما علائم رایج عبارتند از:

درد: رگ به رگ شدن مچ پا می تواند باعث ایجاد دردی شود که بسته به میزان آسیب، از خفیف تا شدید متغیر است.

تورم: مچ پا آسیب دیده ممکن است متورم شود و در لمس حساس شود.

کبودی: کبودی ممکن است در اطراف مچ پا ایجاد شود و از خفیف تا شدید متغیر باشد.

سفتی: مچ پا ممکن است احساس سفت و سختی داشته باشد، به خصوص در چند روز اول پس از آسیب.

بی‌ ثباتی: ممکن است احساس کنید که مچ پایتان ناپایدار یا ضعیف است، یا وقتی می‌خواهید راه بروید یا وزنی روی آن بیاورید، از دست می‌دهد.

مشکل در راه رفتن: بسته به شدت آسیب، تحمل وزن روی مچ پای آسیب دیده ممکن است دشوار باشد و راه رفتن ممکن است چالش برانگیز باشد.

محدوده حرکتی محدود: مچ پا آسیب دیده ممکن است به دلیل درد و تورم دامنه حرکتی محدودی داشته باشد.

اگر درد یا تورم شدید، مشکل در راه رفتن دارید، یا اگر مچ پا تغییر شکل داده یا در جای خود قرار ندارد، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. برای این منظور می توانید با متخصصان ما در مرکز فیزیوتراپی سروستان در پاسداران مشورت کنید.

دلایل پیچ خوردگی مچ پا

چرخش یا پیچ خوردگی مچ پا: این یکی از شایع ترین علل پیچ خوردگی مچ پا است و زمانی رخ می دهد که پا به سمت داخل یا خارج می چرخد در حالی که مچ پا در جای خود باقی می ماند و باعث کشیدگی یا پارگی رباط ها می شود.

فرود آمدن روی سطح ناهموار: اگر روی سطح ناهمواری مانند سنگ یا حفره ای در زمین فرود بیایید، مچ پای شما می‌پیچد یا می چرخد و منجر به پیچ خوردگی می‌ شود.

شرکت در ورزش یا فعالیت‌ های بدنی: فعالیت‌ هایی که شامل پریدن، دویدن یا تغییر مسیر سریع می‌ شود، می‌ تواند به مچ پا فشار وارد کند و خطر پیچ خوردگی را افزایش دهد.

پوشیدن کفش‌ های نامناسب: کفش‌ هایی که به خوبی مناسب نیستند یا پشتیبانی مناسبی ندارند، می‌توانند خطر پیچ خوردگی مچ پا را افزایش دهند.

ضعف عضلات مچ پا یا آسیب های قبلی مچ پا: ضعف عضلات یا آسیب های قبلی مچ پا می تواند مچ پا را در برابر پیچ خوردگی آسیب پذیرتر کند.

سن: با افزایش سن، رباط‌های مچ پا کمتر انعطاف‌پذیر می‌شوند و بیشتر مستعد آسیب می‌شوند.

ژنتیک: برخی افراد به دلیل ژنتیکی که دارند ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به پیچ خوردگی مچ پا باشند.

مهم است که اقداماتی را برای جلوگیری از این آسیب انجام دهید، مانند پوشیدن کفش مناسب، گرم کردن بدن قبل از فعالیت بدنی و انجام تمرینات برای تقویت عضلات مچ پا. 

روشهای درمان

درمان پیچ خوردگی مچ پا معمولاً شامل استراحت، یخ، فشرده سازی و بالا بردن ارتفاع (روش “RICE”) برای کاهش درد و تورم است.

داروهای مسکن بدون نسخه نیز می توانند به مدیریت ناراحتی کمک کنند.

در موارد شدیدتر، ممکن است یک بریس یا گچ برای بی حرکت کردن مچ پا و بهبودی لازم باشد.

تمرینات فیزیوتراپی همچنین می تواند به بهبود قدرت و انعطاف پذیری مچ پا کمک کند و خطر رگ به رگ شدن در آینده را کاهش دهد.

اگر مشکوک به این آسیب هستید، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید، به خصوص اگر درد شدید باشد یا مچ پا به وضوح تغییر شکل داده باشد.

فیزیوتراپی پیچ خوردگی مچ پا

فیزیوتراپی یکی از اجزای مهم درمان این آسیب است. اهداف فیزیوتراپی برای پیچ خوردگی مچ پا کاهش درد و تورم، بهبود دامنه حرکتی و تقویت عضلات مچ پا برای جلوگیری از آسیب های بعدی است. 

مهم ترین راهکارهای فیزیوتراپی

تمرینات دامنه حرکتی: تمرینات ساده مانند چرخاندن دایره ای مچ پا می تواند به بهبود دامنه حرکتی مچ پا و کاهش سفتی کمک کند.

تمرینات تقویتی: تمرینات تقویتی، مانند بالا بردن ساق پا و پاشنه پا، می تواند به بهبود ثبات مچ پا و جلوگیری از آسیب های بعدی کمک کند.

تمرین تعادلی و حس عمقی: تمرینات تعادلی، مانند ایستادن روی یک پا یا استفاده از تخته تکان دهنده، می تواند به بهبود حس عمقی (توانایی بدن) کمک کند.

درمان دستی: تکنیک‌ های درمان دستی، مانند ماساژ و تحرک مفصل، می‌تواند به کاهش درد و بهبود دامنه حرکتی مچ پا کمک کند.

یخ و گرما درمانی: استفاده از یخ یا گرما روی مچ پا آسیب دیده می تواند به کاهش درد و تورم کمک کند، به خصوص در مراحل اولیه آسیب پیچ خوردگی مچ پا.

تیپینگ: تکنیک تیپینگ یا بستن مچ پا می تواند حمایت و ثبات را در حین بهبود رباط ها ایجاد کند.

فیزیوتراپیست شما با شما همکاری خواهد کرد تا یک برنامه درمانی شخصی بر اساس نیازها و اهداف فردی شما ایجاد کند. مهم است که برنامه فیزیوتراپی خود را به طور مداوم دنبال کنید تا از بهترین نتیجه ممکن اطمینان حاصل کنید و خطر آسیب های بعدی را کاهش دهید.

 

مقالات مرتبط :

فیزیوتراپی آسیب های ورزشی

فیزیوتراپی تخصصی اختلالات ارتوپدی