سندرم آرنج تنیس بازان یا تنیس البو که به عنوان اپی کندیلیت جانبی نیز شناخته می شود، یک بیماری دردناک است که قسمت خارجی آرنج را تحت تاثیر قرار می دهد.

این آسیب زمانی اتفاق می افتد که تاندون هایی که ماهیچه های ساعد را به اپیکوندیل جانبی (برجستگی استخوانی در قسمت بیرونی آرنج) متصل می کنند، ملتهب یا آسیب ببینند.

سندرم آرنج تنیس بازان به بازیکنان تنیس محدود نمی شود و می تواند هر فردی را که به طور مکرر از عضلات ساعد خود استفاده می کند، مانند نقاشان، نجارها و حتی کاربران کامپیوتر، تحت تاثیر قرار دهد. علائم آرنج تنیس بازان شامل درد و حساسیت در قسمت خارجی آرنج، ضعف در ساعد و مشکل در گرفتن یا نگه داشتن اشیا است.

درمان آرنج تنیس بازان ممکن است شامل استراحت، یخ، فیزیوتراپی و مسکن‌ها باشد. در برخی موارد، تزریق کورتیکواستروئید یا جراحی ممکن است ضروری باشد. اقدامات پیشگیرانه شامل استفاده از تکنیک و تجهیزات مناسب در طول فعالیت هایی است که ممکن است باعث ایجاد آرنج تنیس بازان شود و همچنین تمرینات تقویتی ساعد.

بیشتر بخوانید : پیچ خوردگی مچ پا

علائم سندرم آرنج تنیس بازان

تنیس البو، وضعیتی است که باعث درد و حساسیت در قسمت خارجی آرنج می شود. معمولاً به دلیل استفاده بیش از حد از عضلات ساعد و تاندون ها ایجاد می شود و اغلب با فعالیت های تکراری مانند بازی تنیس، نقاشی یا استفاده از ماوس رایانه همراه است.

شایع ترین علائم سندرم آرنج تنیس بازان عبارتند از:

• درد در قسمت بیرونی آرنج که می تواند به سمت پایین ساعد تابش کند.
• ضعف در عضلات ساعد.
• حساسیت به لمس در قسمت خارجی آرنج.
• سفتی در مفصل آرنج.
• مشکل در گرفتن یا بلند کردن اجسام، به ویژه با بازوی آسیب دیده.

اگر هر یک از این علائم را تجربه می کنید، مهم است که به دنبال مراقبت های پزشکی برای تعیین علت درد خود و دریافت درمان مناسب باشید.

بیشتر بخوانید : سندرم تونل کارپال

دلایل تنیس البو

سندرم آرنج تنیس بازان، معمولاً در اثر استفاده مکرر از عضلات ساعد و تاندون ها ایجاد می شود. موارد زیر برخی از علل شایع تنیس البو هستند:

حرکات مکرر گرفتن یا چرخاندن: فعالیت هایی که شامل حرکات مکرر چنگ زدن یا پیچیدن هستند، مانند بازی تنیس، استفاده از پیچ گوشتی یا نقاشی، می تواند منجر به سندرم آرنج تنیس بازان شود.

تکنیک یا تجهیزات نامناسب: تکنیک ضعیف هنگام انجام فعالیت هایی که به حرکات مکرر ساعد نیاز دارند، مانند ضربه زدن به توپ تنیس، می تواند خطر ایجاد سندرم آرنج تنیس بازان کمک کند. علاوه بر این، استفاده از تجهیزاتی که به درستی نصب یا تنظیم نشده اند، مانند راکت تنیس یا ماوس کامپیوتر، می تواند خطر ابتلا به سندرم آرنج تنیس بازان را افزایش دهد.

افزایش سن: با افزایش سن، تاندون‌ ها و ماهیچه‌ های ما ممکن است به طور طبیعی تحلیل بروند که می‌ تواند خطر ابتلا به سندرم آرنج تنیس‌ بازان را افزایش دهد.

ژنتیک: برخی از افراد ممکن است به دلیل ساختار ژنتیکی خود مستعد ابتلا به سندرم آرنج تنیس بازان باشند.

سایر شرایط پزشکی: برخی از شرایط پزشکی، مانند آرتریت روماتوئید یا دیابت، می توانند خطر ابتلا به تنیس البو را افزایش دهند.

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی آسیب های ورزشی

درمان سندرم آرنج تنیس بازان

درمان تنیس البو، معمولاً شامل ترکیبی از اقدامات مراقبت از خود، فیزیوتراپی و داروها است. در اینجا چند درمان رایج وجود دارد:

استراحت و یخ: استراحت دادن به بازوی آسیب دیده و قرار دادن یخ روی آرنج می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.

فیزیوتراپی: فیزیوتراپی موثرترین روش درمان غیرجراحی تنیس البو است که در کلینیک فیزیوتراپی سروستان در پاسداران تهران با کادری مجرب ارائه می شود.
تمرینات فیزیوتراپی می تواند به بهبود انعطاف پذیری و قدرت در عضلات ساعد و تاندون ها کمک کند.
شاک ویو تراپی نیز یک درمان غیر تهاجمی در فیزیوتراپی است که از امواج شوک برای تحریک التیام در ناحیه آسیب دیده استفاده می کند.

بریس یا تکیه گاه: پوشیدن بریس یا ساپورت در اطراف آرنج می تواند به کاهش استرس روی تاندون ها و بهبود بهبود کمک کند.

داروها: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن، می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.

تزریق کورتیکواستروئید: در برخی موارد، تزریق کورتیکواستروئید ممکن است مستقیماً در ناحیه آسیب دیده برای کاهش التهاب و درد انجام شود.

جراحی: در موارد نادری که سایر درمان‌ها با شکست مواجه شده‌اند، ممکن است برای برداشتن بافت آسیب‌ دیده و بهبودی نیاز به جراحی باشد.