سندرم خروجی توراسیک (TOS) وضعیتی است که در آن اعصاب و یا رگ‌های خونی در خروجی قفسه سینه (فضای بین استخوان ترقوه و اولین دنده) فشرده می‌شوند که منجر به درد، بی‌حسی و ضعف در گردن، شانه ها، بازوها می شود و دست ها.
سه نوع TOS وجود دارد: TOS نوروژنیک، TOS شریانی و TOS وریدی.
سندرم خروجی قفسه سینه نوروژنیک رایج ترین نوع است و زمانی اتفاق می افتد که اعصاب در خروجی قفسه سینه فشرده می شوند. این می تواند ناشی از وضعیت نامناسب، آسیب های فشاری مکرر، یا ناهنجاری های آناتومیکی مانند دنده گردن یا ماهیچه های اسکلتی سفت باشد. علائم TOS نوروژنیک شامل درد، بی حسی و ضعف در گردن، شانه ها، بازوها و دست ها است.
TOS شریانی زمانی رخ می دهد که شریان ساب ترقوه (که خون بازو را تامین می کند) فشرده می شود و منجر به کاهش جریان خون به بازو می شود. علائم TOS شریانی شامل سردی، بی حسی و رنگ پریدگی بازو است.
TOS وریدی زمانی اتفاق می‌افتد که ورید ساب کلاوین (که خون را از بازو به قلب برمی‌گرداند) فشرده می‌شود و منجر به تورم، درد و تغییر رنگ در بازو می‌شود.
درمان سندرم خروجی توراسیک به علت اصلی و شدت علائم بستگی دارد. درمان های محافظه کارانه مانند فیزیوتراپی و مدیریت درد ممکن است برای موارد خفیف موثر باشد، در حالی که موارد شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی برای آزاد کردن اعصاب یا رگ های خونی فشرده داشته باشد.
علائم سندرم خروجی توراسیک
علائم (TOS) بسته به نوع TOS شما می تواند متفاوت باشد. سه نوع اصلی TOS وجود دارد: نوروژنیک، عروقی و غیر اختصاصی.
علائم TOS نوروژنیک، که شایع ترین نوع است، عبارتند از:
- درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن در گردن، شانه، بازو و دست
- ضعف در بازو یا دست
- احساس سنگینی در بازو
- تحلیل رفتن عضلات
علائم TOS عروقی عبارتند از:
- درد، بی حسی و گزگز در بازو و دست
- انگشتان سرد
- نبض ضعیف در بازو
- رنگ مایل به آبی در دست یا بازو
TOS غیر اختصاصی می تواند ترکیبی از علائم عصبی و عروقی و همچنین درد در گردن و شانه ایجاد کند.
دلایل و عوامل خطر
سندرم خروجی توراسیک (TOS) در اثر فشردگی اعصاب و یا رگ های خونی که از خروجی قفسه سینه که فضای بین استخوان ترقوه (ترقوه) و اولین دنده است می گذرد، ایجاد می شود.
برخی از علل شایع TOS عبارتند از:
وضعیت نامناسب: این می تواند باعث سفت شدن ماهیچه ها و سایر بافت های گردن و شانه و فشرده شدن اعصاب و عروق خونی شود.
تروما: یک آسیب تروماتیک، مانند تصادف رانندگی یا سقوط، می تواند باعث آسیب به اعصاب و رگ های خونی در خروجی قفسه سینه شود.
فعالیت های تکراری: فعالیت هایی که شامل حرکات تکراری بازوها و شانه ها می‌شود، مانند تایپ کردن، می‌تواند باعث خستگی و سفت شدن عضلات شود که می‌تواند اعصاب و رگ‌های خونی را فشرده کند.
ناهنجاری های اسکلتی: برخی از افراد با یک دنده اضافی یا ناهنجاری در شکل استخوان ترقوه متولد می شوند که می تواند اعصاب و رگ های خونی در خروجی قفسه سینه را تحت فشار قرار دهد.
تومورها: در موارد نادر، تومورها می توانند در گردن یا قفسه سینه رشد کنند و اعصاب و عروق خونی در خروجی قفسه سینه را تحت فشار قرار دهند.
درمان سندرم خروجی قفسه سینه
درمان به علت زمینه ای و شدت علائم بستگی دارد. در برخی موارد، TOS را می توان با درمان های محافظه کارانه مدیریت کرد، در حالی که در موارد دیگر، ممکن است جراحی لازم باشد.
درمان های محافظه کارانه برای TOS عبارتند از:
فیزیوتراپی: تمرینات برای تقویت عضلات گردن و شانه می تواند به بهبود وضعیت بدن و کاهش فشار روی اعصاب و عروق خونی در خروجی قفسه سینه کمک کند.
داروهای ضد درد: مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می‌توانند به تسکین درد و التهاب کمک کنند.
تغییرات سبک زندگی: اجتناب از فعالیت‌هایی که علائم را تشدید می‌کنند و بهبود وضعیت بدن می‌تواند به کاهش فشار روی اعصاب و رگ‌های خونی در خروجی قفسه سینه کمک کند.
کاردرمانی: اگر علائم مربوط به فعالیت های کاری باشد، کاردرمانگر می تواند به اصلاح محیط کار یا وظایف شغلی برای کاهش فشار روی اعصاب و عروق خونی کمک کند.
اگر درمان‌های محافظه‌کارانه مؤثر نباشد یا علائم شدید باشد، ممکن است جراحی لازم باشد. هدف از جراحی کاهش فشار روی اعصاب و عروق خونی در خروجی قفسه سینه است. نوع جراحی به علت زمینه‌ای TOS بستگی دارد و ممکن است شامل برداشتن بخشی از اولین دنده، آزاد کردن عضلات یا رباط‌های سفت یا برداشتن تومور باشد.